Κλείνοντας το βιβλίο ένιωσα ένα κύμα ζέστης να πλημμυρίζει το στομάχι μου. Αλάθητο σημάδι ότι το βιβλίο είχε κάνει τη δουλειά του. Ψίθυροι αγοριών, της Βούλας Μάστορη. Ένα μυθιστόρημα – ή περίπου μυθιστόρημα – που κάνει βουτιά στο άδυτο των αγοριών εφήβων για να τους προσφέρει μύηση στην ανδρική φύση τους. Η Βούλα Μάστορη μιλάει για όλα τα σημαντικά με φυσικότητα και με μαγκιά, λέει «βρωμόλογα» χωρίς να κοκκινίζει και μου φαίνεται πως κοιτάει τα νεαρά αγόρια με ένα μείγμα θαυμασμού και μητρικής τρυφερότητας που είναι συγκινητικό – χωρίς να γίνεται καθόλου μελό. Και από την άλλη, επιτέλους μια συγγραφέας, μια μητέρα, μια γυναίκα που λέει ευθαρσώς και με ειλικρίνεια πόσο σημαντικό είναι το συναίσθημα και ο ερωτισμός στο ξεδίπλωμα της σεξουαλικότητας. Ένα βιβλίο που λέει ανοιχτά ότι τα κορίτσια ξεκινάνε το παιχνίδι και βάζουν τους κανόνες σαν πιο… ώριμες που είναι. «Πρώτα θα με αγγίξεις και μετά θα με δεις» του έλεγε, καθοδηγώντας το τυφλό χέρι του στα σημεία που ήθελε εκείνη. Δεν του έδειχνε τίποτε. Τον άφηνε να τα «βλέπει» δια της αφής.» Ένα βιβλίο που μπορεί να βοηθήσει και τα κορίτσια να δουν με μεγαλύτερη συμπάθεια τους συμμαθητές τους που παθαίνουν τις πιο ακατάλληλες στιγμές «αθέλητη έπαρση της σημαίας» όπως λέει με πολύ χιούμορ η Βούλα Μάστορη. Της βγάζω το καπέλο. Με χαμόγελο θυμήθηκα πως η ίδια έχει μεγαλώσει δύο γιους. Το βιβλίο το αγόρασα κι εγώ για να το δώσω στο γιο μου – όχι ακόμη που μόλις έκλεισε τα δώδεκα γιατί θα πάει στράφι – αλλά …σε ένα-δυο χρόνια ή όποτε τέλος πάντων το χρειαστεί! Το προμηθεύτηκα όταν τον είδα να ψάχνεται αν έχει τρίχες «εκεί κάτω» όπως του είχαν εκμυστηρευτεί πως έχουν κάποιοι συμμαθητές του κι έπαθα μια κρίση άγχους και πανικού. Πώς να μιλήσω εγώ, γυναίκα ούσα, μεγαλωμένη με του κόσμου τα κόμπλεξ και τις ενοχές σε ένα αγόρι που αρχίζει να πηγαίνει παραπέρα, σε έναν κόσμο γοητευτικό μα άγνωστο σε εμένα; Βλέπεις κι ο μπαμπάς του μένει στην άλλη άκρη της πόλης γιατί έτσι αποφασίσαμε εμείς οι μεγάλοι οπότε …φασκελοκουκούλωστα. Το βιβλίο είναι από αυτά που λειτουργούν σαν λυτρωτικό μπάνιο που ξεπλένει τις ενοχές μικρών και μεγαλύτερων για το φύλο τους, τη σεξουαλικότητά τους. Θα το κρατήσω κοντά στο μαξιλάρι μου, να μου δίνει θάρρητα μέχρι να του το χαρίσω.
Ψίθυροι αγοριών
Μπορεί επίσης να σας αρέσει
Απάντηση σε stapliktraΑκύρωση απάντησης
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
26 Σχόλια
Αγγελική με μεγάλη χαρά και συγκίνηση αφήνω το πρώτο σχόλιο στο blog σου.
Εύχομαι με όλη μου την καρδιά καλή αρχή, και το μεγαλύτερό μου δώρο θα είναι να δω τη “μαθήτρια” να ξεπερνάει τη “δασκάλα”.
Let’s keep blogging!
Κι εγώ διορθώνω το πρώτο σχόλιο που δεν μπορούσε παρά να είναι δικό σου. Σε ευχαριστώ Άσπα για τις όμορφες ευχές σου και για όλα τα “πριν” που προηγήθηκαν. Και εγώ σου εύχομαι να μην χάσεις ποτέ το χαμόγελο και τη γενναιοδωρία σου. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι μεταδοτικά!
Κι εγώ που είμαι μια άγνωστη, απλή αναγνώστρια του aspa.online είμαι χαρούμενη που “έπεσα” στην πρώτη σου ανάρτηση..
Πολύ όμορφο το κειμενάκι σου και πολύ ουσιώδες! Μάλλον πρέπει να καταρρίψουμε πολλούς μύθους και ταμπού για να μεγαλώσουμε σωστά τα παιδιά μας..
Εύχομαι το μπλογκ σου να είναι καλοτάξιδο! Σίγουρα είχες καλή δασκάλα, εύχομαι να έχεις την ίδια επιτυχία με εκείνη..
Φιλικά,
Ράνια
Γεια σου Ράνια,
Χαίρομαι που “έπεσες” πάνω στο μπλογκ μου. Τα καλύτερα συναπαντήματα γίνονται τυχαία. Προσωπικώς, δεν θα έλεγα ότι έχω καταρρίψει όλα τα ταμπού με τα οποία μεγάλωσα, απλώς τα κοιτάζω στα μάτια με γενναιότητα και τα αμφισβητώ! Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε stapliktra!
Καλή αρχή σου εύχομαι Αγγελική. 🙂
Ευχαριστώ πολύ Δημήτρη!
Τελικά αυτό δεν είναι απλά μια κριτική του βιβλίου αλλά ένα πολύ προσωπικό απόσταγμα από το βιβλίο και την ζωή σου. Ομολογώ πως με αφήνει άφωνο η προσωπική σου εξομολόγηση. Ποτέ δεν θα την περίμενα.
Αγγελική σου εύχομαι να εκφράζεσαι πάντα έτσι: χωρίς φόβο και με πολύ πάθος. Γράφεις ένα πραγματικό blog!
Νικήτας
Νικήτα, τα σχόλιά σου με κάνουν να κοκκινίζω! Ευχαριστώ για τη θερμή υποστήριξη. Εύχομαι να κρατήσω αμείωτο το ενδιαφέρον σου, καθώς και των άλλων αναγνωστών που σταματούν stapliktra.
ωχ
εφηβα αγόρια = όντως άγνωστη ζώνη για μας
δε το περιμένω με ευχαριστηση
ηδη η προ-εφηβια μας έχει τσακίσει
καλη αρχη φιλενάδα.
Ευχαριστώ για τις ευχές ξενητεμένο πλάσμα. Είσαι τυχερή γιατί θα έχεις μια …προεπισκόπηση από εμάς στην εφηβεία!
καλή αρχή Αγγελική 🙂
Ευχαριστώ Νικιάνα, “και στα δικά σου”!
Γράφεις πολύ συγκινητικά! Μου έδωσες επιθυμία να χαρίσω κι εγώ, σαν μαμά εφήβου, αυτό το βιβλίο. Καλή αρχή στη σελίδα σου!
Ευχαριστώ Φανή. Νομίζω πως είναι ένα βιβλίο που αξίζει να κυκλοφορήσει στα χέρια των παιδιών μας αλλά και στα δικά μας.
Kαλή αρχή Αγγελική! Καλοτάξιδο το μπλογκ!
Ευχαριστώ ΑΘηνά! Για σένα εύχομαι καλές και γλυκές αλχημείες!
Πραγματικά υπέροχο το κείμενό σου…. Δεν ήταν τελικά τυχαία η παρουσία μας στις “Ψηφιακές γειτονιές” ….
Μια μικρή συμβουλή ως μαμά-εκπαιδευτικός και μεγαλωμένη σε αντίστοιχη οικογένεια με μεγάλα ταμπού: Μην το κρατήσεις για πολύ ακόμη στο μαξιλάρι σου το βιβλίο… Πιστεύω πως τώρα είναι η ώρα! Σε δύο χρόνια θα είναι αργά… Η εφηβεία αρχίζει νωρίτερα πλέον. Και ο γιος σου είναι πλέον έφηβος… (Οσο κι αν για σένα θα είναι πάντα το μωρό σου…)
Keep up the good work…
Ευχαριστώ πολύ Νατάσα. Θα λάβω σοβαρά υπόψη μου την προτροπή σου. Εξάλλου με τρώνε τα χέρια μου με τόσο καυτό υλικό. Ίσως γίνει αυτό το δώρο της αποφοίτησης από το δημοτικό. Καλή συνέχεια στο γράψιμο.
Aγγελική μου μόλις έβγαλα το χαρτάκι που μου έδωσες απο την τσάντα μου και μπήκα στο ιστολόγιο σου…
Έπεσα πάνω σε κάτι που με ενδιαφέρει πολύ αφού έχω μαθητάκια σε δύσκολη ηλικία
Εγώ θα σου πρότεινα να μην περιμένεις δυο χρόνια για να το δώσεις στο γιο σου…Μια χαρά μου ακούγεται για να το διαβάσει αυτό το καλοκαίρι, πριν πάει γυμνάσιο.
Οι μαθητές μου στην ενότητα για την Αναπαραγωγή είχαν πάρα μα πάρα πολλές απορίες…
Ηξεραν καποια πράγματα λάθος…όπως “Αν η κοπέλα παίρνει χάπια και δεν μένει έγκυος δε μπορεί να κολλήσεις κάποια αρρώστια…”
Η ενότητα αυτή είναι τελευταία στην ύλη και πολλοί συνάδελφοι επιλέγουν να μη την κάνουν …Εγώ μόλις τελείωσαμε τις ενότητες για το ανθρώπινο σώμα έκανα και αυτό και άφησα για λίγο τους μαγνήτες, τα άλατα και τις βάσεις…
Τα αγόρια μου είχαν πιο πολλές απορίες απο τα κορίτσια…Με ρώτησαν και σε μυστικό χαρτί ακόμα και για το μέγεθος..Ω ναι 🙂
Πολλά φιλιά και χάρηκα πολύ που έχεις και εσυ ιστολογιο
Άννα, το σχόλιό σου ήταν βάλσαμο μιας που έχω διαβάσει πολλές φορές αναρτήσεις σου και έχω δει πως προσεγγίζεις τον ψυχισμό των παιδιών. Αισθάνομαι ότι βρίσκεσαι πολύ κοντά τους, με τρυφερότητα και με αφτιά που αντέχουν να ακούσουν τα πάντα. Έχω καταλάβει ότι σήμερα τα παιδιά μεγαλώνουν πιο γρήγορα, ομολογώ όμως ότι δεν περίμενα να έχουν τόσο συγκεκριμένες απορίες! Θα το πάρει γρήγορα το βιβλίο του τελικά. Αν πας στην Κρήτη για Πάσχα (που μάλλον θα πας) καλά να περάσεις!
Σε ευχαριστώ…Η ανάρτηση σου με έκανε να κάτσω να γράψω τώρα και εγώ ( ακόμα γράφω) την επόμενη ανάρτηση με θέμα την ενότητα που κάναμε στην τάξη για το αναπαραγωγικό σύστημα…Σήμερα ή αύριο θα τη δεις και θα δεις πόσες και τι απορίες είχαν
Σε ευχαριστώ πολύ, χάρηκα που μιλήσαμε ακόμα πιο πολύ και μακάρι να έχουμε την ευκαιρία να ξαναβρεθούμε να τα πούμε ακόμα περισσότερο
Πρόποση και πρόταση: Στην επόμενή μας συνάντηση!
Μια από τις πιο όμορφες και αισθαντικές παρουσιάσεις του βιβλίου μου που τη βρήκα εντελώς τυχαία σήμερα! Σας ευχαριστώ πολύ!
Βούλα Μάστορη
Η ευχαρίστηση είναι και δική μου κυρία Μάστορη. Τα βιβλία σας χτυπούν κατευθείαν στην καρδιά των συναισθημάτων και τα κάνουν να αναβλύζουν με ορμή, ακόμα και στους πιο ντροπαλούς. Χαίρομαι που σας συνάντησα stapliktra. Στο επανειδείν!
Ένα βιβλίο ιδανικό για έφηβα αγόρια και για αγορομάνες! Καταπληκτική ανάρτηση, Αγγελική!
Είναι και καταπληκτικό βιβλίο. Ευχαριστώ πολύ Μαρία! Επειδή έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που διάβασα αυτό το βιβλίο λέω να το ξαναδιαβάσω για να το φρεσκάρω!