Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 9

Χτες, άλλη μια μέρα που σηκώθηκα με στραβό ποδάρι από το κρεβάτι, συνάντησα τους δικούς μου τρεις μάγους με τα δώρα. Είχα αποφασίσει να ξεκινήσω τη μέρα μου νωρίς και έτσι 7:40 ήμουν στο αυτοκίνητό μου καθοδόν για το σουπεμάρκετ. Στο πάρκιν του σουπερμάρκετ είχε μόνο φορτηγά τροφοδοσίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 7

Αυτό το σαββατοκύριακο πέρασε τόσο γρήγορα! Σάββατο του Λαζάρου, Κυριακή των Βαΐων, λέει το ημερολόγιο. Βλέπω το βαρύ χειμωνιάτικο μπουφάν μου. Κάθε χρόνο το κρατάω σε κυκλοφορία μέχρι και το βράδυ της Ανάστασης. Σκέφτομαι ότι φέτος δεν θα μου χρειαστεί. Από την άλλη… λέω να ανάψουμε τα κεριά μας στο μπαλκόνι. Οπότε, ε, μπορεί να φορέσουμε και μπουφάν!

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 6

Χτες έβλεπα την ηλιόλουστη ημέρα από το παράθυρο και ήθελα να τα παρατήσω όλα και να το ρίξω στις βόλτες. Μετά το τέλος της εργάσιμης μέρας μου έκανα τη γιόγκα μου (ας είναι καλά το zoom) και μετά επειδή είχε πάει 8 ή ώρα έβαλα όπως-όπως το μπουφάν μου πάνω από την πιτζαμο-φόρμα μου (σε πρόλαβα, έχω άλλη πιτζάμα για το κρεβάτι!) και όρμησα έξω να προλάβω το τελευταίο φως της ημέρας.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 5

Η ώρα είναι 11 και χασμουριέμαι από τη νύστα. Κάθομαι στον καναπέ με τα πόδια πάνω στο τραπεζάκι (φοράω κάλτσες). Ισορροπώ το λάπτοπ πάνω στα πόδια μου ενώ ανάμεσα σε πόδια και λάπτοπ υπάρχει μια ζεστή θερμοφόρα (οι ΙΤ-ήδες φρικάρουν με αυτήν την περιγραφή).

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 4

Το zoom έχει γίνει ο καλύτερός μου φίλος: Σήμερα τραγουδήσαμε εκεί δημώδη άσματα με τα παιδιά του χορευτικού συλλόγου. Ήταν ωραίο να βλέπεις αγαπημένα πρόσωπα στην οθόνη. Βρίσκω κάπως διαστροφικό ότι πλέον βλέπω αγαπημένα πρόσωπα ΜΟΝΟ  στην οθόνη.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 3

Η μέρα ήταν γεμάτη, κουραστική-παραγωγική, με τις απαραίτητες εντάσεις.

Η δουλειά έγινε σωστά-σε ικανοποιητικό ποσοστό.

Το ίντερνετ δεν διακόπηκε ούτε μια φορά.

Η μαμά μου απέκτησε λογαριασμό στο Skype!

Η φάβα χύλωσε όμορφα και “έπιασε ” μόνο λίγο στην κατσαρόλα.

Λογοφέραμε μόνο 2 φορές με τον γιο μου σήμερα.

Τα χελιδόνια που επιτέλους ήρθαν είναι εξαντλημένα από τους δυνατούς ανέμους και έχουν ξαπλωθεί στους έρημους δρόμους της επαρχίας. Πουλάκια μου! Κινδυνεύετε!

Νιώθω τόσο κουρασμένη που δεν έχει θεάματα επί της μικρής οθόνης απόψε το βράδυ. Ίσως λίγες σελίδες από το βιβλίο μου πριν κοιμηθώ.

Περιμένω με προσμονή τη συναυλία του Andrea Boccelli σε απευθείας μετάδοση από το Duomo του Μιλάνου την Κυριακή το βράδυ για να ψυχωθούμε όλοι, ασθενείς και υγιείς, εδώ:

 

Καληνύχτα!

 

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο ξανά. Ημέρα 2

Οι Δευτέρες είναι από γεννησιμιού τους άχαρες. Κουβαλάνε βαρύ εργασιακό φορτίο, συνήθως ουχί ιδιαιτέρως δημιουργικό. Οι δημιουργικές ιδέες γεννιούνται Τρίτες, Τετάρτες, Σάββατα. Πάντως όχι Δευτέρες. Ευτυχώς για τις Δευτέρες υπάρχουν τα αστεία των συναδέρφων (ξέρουν αυτές!)

 

Σήμερα τηλε-εργάστηκα, μαγείρεψα κάτι μπιφτέκια της φούριας, άπλωσα δύο πλυντήρια. Έκανε διαολόκρυο και δεν περπάτησα μήτε μέχρι το σκουπιδοντενεκέ του απέναντι πεζοδρομίου να αποθέσω τα απορρίματα του τριημέρου. Θα περιμένουν έξω από την πόρτα μέχρι αύριο.

Ευτυχώς όμως έκανα γιόγκα (εξ αποστάσεως διδασκαλία), για τρίτη φορά μέσα στις τελευταίες 8 ημέρες (μπράβο μου!) και ανακινήθηκαν λίγο τα ζουμιά στο κορμί μου. Μάλιστα στο τέλος του μαθήματος, έπεσα σε τόσο βαθιά χαλάρωση που δεν πήρα είδηση ότι μου έσβησε το λάπτοπ που είχα εκτός μπρίζας γιατί δεν έφτανε το καλώδιο! (προφανώς στο τέλος της χαλάρωσης έριξα και μισή κουβέρτα ύπνο και το καλο-ευχαριστήθηκα-άσε τον δάσκαλο να γελάει!)

Στο τέλος της ημέρας ανακάλυψα τις προβολές της Ταινιοθήκης και είδα αυτό το ωραίο ταινιάκι-ντοκιμαντεράκι μικρού μήκους (13 λεπτά) για την Αθήνα γυρισμένο το 1964 από τον Θεόδωρο Αδαμόπουλο. Αναζωογονητικό, έχει και κάμποσα πλάνα παραλίας! Είναι διαθέσιμο μέχρι τις 30 Απριλίου.

Καλά και σήμερα λοιπόν!

Συνεχίστε την ανάγνωση

Έφτιαξα μια λίστα για τις πανελλήνιες

Είσαι μαμά; (είσαι μπαμπάς;) και δυσκολεύεσαι να καταλάβεις πως από εκεί που σε απασχολούσε αν θα πέσει από το ποδηλατάκι χωρίς βοηθητικές τώρα καλείσαι να του (της) εξηγήσεις ότι δεν επιτρέπεται η κατοχή κινητού (για τη χρήση δεν το συζητάμε!) στη σχολική αίθουσα των πανελληνίων;

Κι ενώ από μέρες τα συζητάγαμε με τον δικό μου υποψήφιο πανελληνίων και συμπλήρωνα μια λίστα με όλα τα αξεσουάρ που πρέπει να κουβαλάει μαζί του τις ημέρες των εξετάσεων δεν γλιτώσαμε μια μίνι κρίση την παραμονή της πρώτης ημέρας εξετάσεων όταν άκουσα στις 10 το βράδυ την μπάσα αγορίστικη φωνή από το διπλανό δωμάτιο να ρωτάει με cool ύφος: “Μαμά έχουμε κανένα ρολόι (χειρός εννοούσε) που να δουλεύει στο σπίτι;” Οι τρίχες μου ορθώθηκαν σαν της γάτας γιατί από καιρό έχουμε απαρνηθεί τα ρολόγια χειρός στο σπίτι μας προς χάρη των κινητών μας τηλεφώνων!

Ευτυχώς ο αδελφός μου μένει όχι πολύ μακριά από εμάς  κι έτσι σε μισή ώρα είχα φέρει σπίτι μας το πολυπόθητο δανεικό ρολόι για τον υποψήφιο. Ε, τώρα που μπήκε και το ρολόι στη λίστα και την τσάντα του εξεταζομένου έρχομαι να μοιραστώ τη λίστα μου μαζί σας:

Τι να πάρω μαζί μου στις πανελλήνιες

  • αστυνομική ταυτότητα
  • δελτίο εξεταζομένου
  • στυλό (τουλάχιστον 2)
  • μολύβια (απλά ή μηχανικά)
  • γόμα που να σβήνει ΚΑΙ στυλό
  • ξύστρα για μολύβια
  • γεωμετρικά όργανα (τρίγωνο, διαβήτης, μοιρογνωμόνιο κλπ)
  • ρολόι χειρός με δείκτες (τα άλλα δεν επιτρέπονται!)
  • νερό
  • σνακ γλυκό κατά προτίμηση (μπάρα, παστέλι, σοκολάτα), αλάτι σε φακελάκι (αν έχω υπόταση)
  • χαρτομάντιλα
  • ντεπόν (για την πιθανότητα πονοκεφάλου)
  • καπέλο για τον ήλιο (δεν θέλω να πάθω ηλίαση)
  • πετσέτα μικροσκοπικών διαστάσεων (ζήτησε ο δικός μου υποψήφιος γιατί ιδρώνουν τα χέρια του)
  • διαφανής κασετίνα-τσαντάκι που να χωράει όλα τα παραπάνω! (στα χαρτοπωλεία)

Τι να ΜΗΝ πάρω μαζί μου στις πανελλήνιες

  • κινητό τηλέφωνο
  • κομπιουτεράκι
  • διορθωτικό για στυλό (μπλάνκο)

Κατά τα άλλα δείχνουμε λίγη παραπάνω έμπρακτη αγάπη στον εαυτό μας (ναι!) και τα παιδιά μας (αυτό το κάνετε ήδη) αυτές τις μέρες, τους ευχόμαστε καλή τύχη (εκτός από καλή επιτυχία) και ψυχραιμία, ψυχραιμία και ψυχραιμία!!!

Υ.Γ. Εννοείται ότι περιμένω και τις δικές σας προσθήκες-ενημερώσεις στη λίστα!

Συνεχίστε την ανάγνωση

Για την αγάπη και τον επίμονο πελαργό

pelargos

Διάβασα μια αλλόκοτη και όμορφη ιστορία, μία από αυτές που αποδίδει πολύ ποιητικά και μαγικά η πένα της Νέβι Κανίνια. Επειδή μου ζέστανε το μυαλό και την καρδιά μου θέλησα να την κρατήσω μέσα στην προσωπική μου πινακοθήκη ιστοριών αλλά και να τη μοιραστώ συγχρόνως μαζί σου μέσα σε λίγες αράδες.

Photo byTolea at Morguefile.com

Σε περίληψη λοιπόν, ένας αρσενικός πελαργός, ο Κλίπιταν, διασχίζει από αέρος 14.000 χιλιόμετρα κάθε χρόνο για 16 συναπτά προκειμένου να συναντήσει το τραυματισμένο ταίρι του, τη θηλυκιά πελαργό Μαλένα που δεν πετάει (εδώ και 16 χρόνια) εξαιτίας ενός πυροβολισμού κυνηγού. Ο Κλίπιταν ζει στη Νότια Αφρική και η Μαλένα στην Κροατία. Συναντιούνται κάθε χρόνο στην Κροατία λοιπόν, ζουν μαζί από την άνοιξη μέχρι και τον Αύγουστο, ζευγαρώνουν, και μετά ο Κλίπιταν παίρνει μαζί του τα μικρά πελαργάκια που προκύπτουν από αυτό το ερωτικό ζευγάρωμα και μεταναστεύουν παρέα στην Αφρική. Και ξαναγυρίζει στην Κροατία και τη Μαλένα την επόμενη χρονιά. Εδώ και 16 χρόνια!

Είναι μια ιστορία τρυφερότητας και ελπίδας. Εύχεσαι να σε αγαπήσει κάποιος τόσο πολύ; Ναι, είναι όμορφο να σε αγαπούν και να σου το δείχνουν με τέτοια αφοσίωση. Όμως για φαντάσου να έχεις την τύχη και το θάρρος να αγαπήσεις εσύ ο ίδιος/η ίδια κάποιο άλλο πλάσμα τόσο βαθιά, τρυφερά και επίμονα! Τότε αλλάζει και ομορφαίνει η ζωή ακόμα περισσότερο!

 

Συνεχίστε την ανάγνωση