Archive | Διάβασα RSS feed for this section

Σήμερα είμαι σε διάθεση ρομαντική αλλά και δυναμική μαζί. Ο Σεπτέμβρης είναι πάντα η εποχή για νέα ξεκινήματα. Είναι η εποχή που αναλαμβάνεις καινούρια εργασιακά πρότζεκτ. Που γράφεις τα παιδιά στο σχολείο. Που υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι θα χάσεις 5 κιλά, θα ξαραχνιάσεις την αποθήκη, θα πλένεις το αυτοκίνητο κάθε δεύτερη Κυριακή. Και που […]

Αγαπώ την Τήνο. Είναι το νησί μου. Αγαπώ το ξερό τοπίο με τις αναβαθμίδες, τις αγελάδες και τους γαϊδάρους, τα σπίτια με τα βόλτα και τις πόρτες που ανοίγουν και μισές, μόνο το πάνω μέρος, τα δυτικότροπα καμπαναριά και τα οικόσημα που ξεφυτρώνουν μεριές-μεριές για να θυμίζουν ότι από εδώ πέρασαν οι Φράγκοι. Εδώ γεννήθηκε […]

Μέσα από τη λέσχη μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω για πρώτη φορά Βιρτζίνια Γουλφ. Αισθάνομαι πως δεν έχω τα εφόδια για να κρίνω τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής της, το stream of consciousness (συνειδησιακή ροή ή εσωτερικός μονόλογος). Ωστόσο, διαβάζοντας την Κυρία Νταλογουέι μου γεννήθηκαν συναισθήματα και σκέψεις που θέλω να μοιραστώ. Σαν ανάγνωσμα με […]

Ο Ντόριαν Γκρέι είναι νέος της καλής κοινωνίας του Λονδίνου της βικτωριανής εποχής. Κληρονομεί χρήματα και μια εκπληκτική ομορφιά από τη μητέρα του που πεθαίνει πολύ νέα. Το κάλλος συνοδεύεται από μια επίσης γοητευτική προσωπικότητα. Γίνεται η έμπνευση και ο έρωτας του ζωγράφου Μπασίλ Χόλγουορντ ο οποίος του φιλοτεχνεί και το πορτρέτο. Μέσα από τον […]

Ο μυθικός τίτλος «Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι» ηχούσε στ’ αφτιά μου σαν πορνογράφημα όταν ήμουν έφηβη. Στο μεταξύ, παρασύρθηκα από άλλα διαβάσματα για να το ανακαλύψω μόλις τώρα, μέσα από το πρόγραμμα ανάγνωσης της λέσχης μας: Αποκάλυψη! Μια ιστορία που αναβλύζει καθαρό συναίσθημα και υγιή αισθησιασμό, έναν αισθησιασμό «οξύ και φλογερό», που δεν γίνεται […]

Πριν από ένα μήνα έκανα πραγματικότητα μια μκρή μου επιθυμία: έγινα μέλος μιας λέσχης ανάγνωσης (book club, αγγλιστί). Τελευταίως είχα παραμελήσει την ανάγκη μου για διάβασμα και είχα περιοριστεί κυρίως σε αναγνώσματα που είχαν σχέση με τη δουλειά μου. Η πειθαρχία του να ολοκληρώνεις ένα βιβλίο σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, που απαιτείται σε μια τέτοια […]

Κλείνοντας το βιβλίο ένιωσα ένα κύμα ζέστης να πλημμυρίζει το στομάχι μου. Αλάθητο σημάδι ότι το βιβλίο είχε κάνει τη δουλειά του. Ψίθυροι αγοριών, της Βούλας Μάστορη. Ένα μυθιστόρημα – ή περίπου μυθιστόρημα – που κάνει βουτιά στο άδυτο των αγοριών εφήβων για να τους προσφέρει μύηση στην ανδρική φύση τους. Η Βούλα Μάστορη μιλάει […]