Καθαρή Δευτέρα: Περί ανέμων και υδάτων

Είναι ένα τραγούδι που το βάζω ανάμεσα στα αγαπημένα μου για την Καθαρή Δευτέρα μα και για πολλές άλλες Δευτέρες του χρόνου. Για μένα είναι ένα με τη χαρά της ζωής, με καινούρια ξεκινήματα. Όταν το ακούω, νιώθω όπως παλιότερα ένα πιο θαρρετό παιδάκι από μένα με τραβούσε από το χέρι για να τρέξουμε παρέα όταν ήμουνα μικρή.

 

Παρότι ως παιδί είχα ακούσει κάμποσο Θεοδωράκη από τις κασέτες στο αυτοκίνητο του μπαμπά μου, το συγκεκριμένο κομμάτι, που είναι και ινστρουμένταλ (δεν χωρούσε στην αγωνιστική αισθητική των 70’s), το ανακάλυψα στους τίτλους αγαπημένου σήριαλ που απολάμβανα σε πρώτη προβολή ως συναισθηματική εγκυμονούσα το μακρινό 2000, και σε πανάληψη  ως φρεσκοχωρισμένη μαμά με μικρό παιδί και ως φέρελπις διαζευγμένη αργότερα.

Το “Περί ανέμων και υδάτων” ήταν αυτό που λέμε ρομαντική ηθογραφία (καταλάβατε το ποιόν μου) και είχε στο επίκεντρό του ένα νέο ζευγάρι με το οποίο βεβαίως είχα δημιουργήσει χίλιες ταυτίσεις. Μπορείτε να βρείτε όλα τα επεισόδια εδώ και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα αν είστε κι εσείς αυτού του φυράματος.

peri_anemon_kai_ydaton

Σκεφτείτε ότι εκεί πρωτοείδα το “νέο” αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μια εποχή που ως μικρομαμά δεν είχα ούτε τον χρόνο ούτε τα οικονομικά μέσα για αεροπορικά ταξίδια. Να φανταστείτε ότι την πρώτη φορά που επισκέφθηκα το αεροδρόμιο δεν ήταν για να ταξιδέψω αλλά για να συναντήσω έναν φίλο που είχα να δω χρόνια ο οποίος ζούσε στο εξωτερικό και κατά τύχη περνούσε τράνζιτο από την Αθήνα! Οι ήρωες της σειράς ένας Αθηναίος πιλότος που ερωτεύεται, εκεί που δεν το περιμένει βρε παιδί μου, νεαρή φοιτήτρια στο Παρίσι, Κερκυραία παρακαλώ. Ο οικογενειακός και κοινωνικός τους περίγυρος είναι όλα τα λεφτά.

Όμως εκτός από τον κερκυραϊκό φυσάει όπως καταλαβαίνετε και αρκετός παριζιάνικος αέρας στη σειρά κι έτσι μαθαίνω και τη μουσική του René Aubry που “παίζει” σε πολλά επεισόδια. Ε, μην μου πείτε ότι δεν ταιριάζει ο Aubry σε μια βροχερή Καθαρή Δευτέρα; Ειδικά αν είναι Après La Pluie.

Κι επειδή ακόμα και τώρα που πληκτρολογώ ο ήχος της βροχής στα σκοτεινά πια τζάμια έχει τον ασταμάτητο, λέω να ξαναδώ το πρώτο επεισόδιο μαζί μ’ ένα φλιτζάνι τσάι για να κα κατακαθίσει το μακρύ πλοκάμι από το μεσημεριανό καλαμάρι. Το μάθημα αισθηματικής αγωγής τελείωσε. Καλή εβδομάδα!

 

 

 

 

 

 

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

2 Σχόλια

  1. Καλή εβδομάδα Μικέλα μου και καλή Σαρακοστή να έχουμε! Κι εγώ έτσι ακριβώς συστήθηκα με τους χαρταετούς και έκτοτε έγιναν από τα αγαπημένα μου…Όσο για τον Aubry, σπεύδω ολοταχώς μετά τα λόγια σου…καλημέρα!

    1. Καλησπέρα Ελένη μου, ανταποδίδω τις ευχές. Ο Aubry με ταξιδεύει στο χώρο και το χρόνο!

Αφήστε το σχόλιό σας

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.