Γυναίκα στα Ιμαλάια

Είχα κάτι υπολείμματα καλοκαιριού κάτω από το κρεβάτι μου: τα βατραχοπέδιλα και κάτι βιβλία. Ανακάλυψα μια μακρόστενη σακούλα γνωστού ζαχαροπλαστείου που χωρούσε ακριβώς τα βατραχοπέδιλα (προοριζόταν για τσουρέκι) και αυτά πήραν το δρόμο τους για την ντουλάπα. Έριξα μια ματιά στα βιβλία.

Imalaia_1

Τα εξώφυλλα των θερινών αναγνώσεων κουβαλούν ιστορίες. Όταν διάβασα όλα τα βιβλία που είχα μαζί μου στο νησί πήγα να ζητιανέψω στη γειτόνισσα . Έτσι βρέθηκε στα χέρια μου ένα βιβλίο από αυτά που προσφέρουν οι κυριακάτικες εφημερίδες: «Η αλήθεια που δε γνώριζα». Το εξώφυλλο το φωτογράφησα, το βλέπετε: σου φωνάζει, ερωτική ιστορία. Όχι ότι σνομπάρω τις ερωτικές ιστορίες. Κάθε άλλο. Άμα ξέρουν να τις λένε με χάρη… Αλλά νισάφι πια με τα κόκκινα τριαντάφυλλα στα εξώφυλλα. Το κοίταξα υποψιάρικα αλλά κατόπιν επιμονής της αγαπημένης μου γειτόνισσας το ξεκίνησα.

Διαπίστωσα ότι η Σταυριανή Στεφάνου γράφει ωραία, στρογγυλά ελληνικά και είναι δυνατή στις περιγραφές. Η ιστορία εκτυλίσσεται στα Ιμαλάια όπου μια ομάδα ελλήνων ορειβατών καταφτάνει με σκοπό την κατάκτηση του Έβερεστ. Αλήθεια, ξέρατε ότι ο νεοζηλανδός Χίλαρι που ανέβηκε το Έβερεστ ήτανε μελισσοκόμος; Τα βρήκα όλα όπως μου τα περιέγραψε φίλος που έχει κάνει τη διαδρομή μέχρι την κατασκήνωση βάσης του Έβερεστ: Παγετωνικοί καταρράκτες, ορεινές λίμνες, δάση με ροδόδεντρα, βουδιστικά μοναστήρια, κρεμαστές γέφυρες που κρέμονται με συρματόσχοινα πάνω από ποτάμια. Εξάλλου, όπως γράφει στην εισαγωγή, η συγγραφέας είχε συμμετέχει παλιότερα σε μια ορειβατική αποστολή σε εκείνα τα μέρη. Η ιστορία αγάπης ελαφρά προβλεπόμενη αλλά καλοστημένη. Δίπλα σε αυτήν ξετυλίγονται με ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον μικρές ιστορίες των ινδουιστικών οικογενειών στην κοινωνία του Νεπάλ και μαθαίνεις πώς εξελίχθηκε η κοινωνική θέση της γυναίκας εκεί τα τελευταία 50 χρόνια.

Εύχομαι σε αυτό το μυθιστόρημα να έχει την ευκαιρία να κάνει μια δεύτερη καριέρα με διαφορετικό τίτλο και νέο εξώφυλλο -τα Ιμαλάια έχουν να προσφέρουν τόσο όμορφες εικόνες! Οι ταξιδιάρηδες πιστεύω θα το αγαπήσουν.

Save

Save

Συνεχίστε την ανάγνωση

Το δώρο

Κατέβηκα μια βόλτα στην Ερμού για να αλλάξω μία μπλούζα που είχαν φέρει δώρο στον γιο μου. Η μέρα ήταν πανηγυρικά ηλιόλουστη και είχα σκοπό να την απολαύσω μέχρι το τελευταίο ψίχουλο, να περπατήσω και να ρουφήξω εικόνες. Μέχρι και τυρόπιτα από το «Άριστον» είχα τάξει στον εαυτό μου. Μόλις είχα προσγειωθεί στην αποβάθρα του μετρό στο Σύνταγμα και έκανα ένα βήμα εμπρός για να ανέβω τις κυλιόμενες που οδηγούν στο φώς και τον καθαρό αέρα όταν… το είδα! Το τσάκωσα αμέσως με την άκρη του ματιού μου, ξαπλωμένο δίπλα στην κουπαστή λίγο πιο πάνω από τα πρώτα σκαλοπάτια, λοξά στραμμένο με τον τίτλο προς τον αναβάτη, να τον προσκαλεί. Δίστασα για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου – απαπά, θα σε δει ο κόσμος και τι θα λένε για σένα, φώναζε η μικροαστική μου διαπαιδαγώγηση – αλλά το ένστικτό μου νίκησε και με μία αποφασιστική κίνηση άρπαξα το βιβλίο-λάφυρο και αυτομάτως με πλημμύρισε η ικανοποίηση του πολεμιστή – κάπως έτσι φαντάζομαι ένιωσε και ο Αχιλλέας όταν βούτηξε τη Βρισηίδα και την πήγε στην σκηνή του. Στο μεταξύ η προπορευόμενη στην κυλιόμενη γύρισε δυο-τρεις φορές προς το μέρος μου φανερά εξιταρισμένη (θα ανατιναχτεί άραγε το βιβλίο;) και με έκδηλη περιέργεια στο πρόσωπό της. Αφού έριξα μια ματιά στον τίτλο, η επόμενη κίνησή μου ήταν να αρχίσω να το ξεφυλλίζω. Στην τρίτη σελίδα βρήκα αυτό που λαχταρούσε η καρδούλα μου: σημειωματάκι από τον προηγούμενο κάτοχο του βιβλίου: «Αν δεν με βρεις ενδιαφέρον για να με διαβάσεις… άσε με να με πάρει κάποιος άλλος». Επιτέλους! Μπουκάλι με σημείωμα μπορεί να μην ψάρεψα ποτέ από τη θάλασσα όμως αυτό που είχα στα χέρια μου ήταν αναμφισβήτητα το μήνυμα κάποιου bookcrosser, όπως λέγονται αυτοί που ανήκουν στην συμπαθή κοινότητα αναγνωστών (http://greekbookcrossing.pbworks.com, http://www.bookcrossing.com/) που «απελευθερώνουν» αγαπημένα τους βιβλία σε δημόσιους χώρους προκειμένου να κάνουν … δεύτερη καριέρα σε καινούριες πολυθρόνες, γραφεία, γόνατα… όπου τη βρίσκει τέλος πάντων ο καθείς να διαβάζει. Ένιωσα πολύ τυχερή που ήμουν «η εκλεκτή της ημέρας» και έχωσα το βιβλίο-φυλαχτό βαθιά μέσα στην τσάντα. Σημειωτέον ότιbookcrossing η ανάλαφρη και θριαμβευτική μου διάθεση διατηρήθηκε κατά τη διάρκεια ολόκληρης της εβδομάδας. Θα επανέλθω με εντυπώσεις από την ανάγνωση!

Συνεχίστε την ανάγνωση