Ο μπαμπάς ξέρει

Σε ένα σύντομο πέρασμα από τη συμπρωτεύουσα παίρνω ταξί από την Καμάρα της Θεσσαλονίκης για να με πάει στο αεροδρόμιο. Στο τιμόνι νεαρός (βία 25) εξαιρετικά συμπαθής, εξαιρετικά ευγενικός. «Θέλετε να σας πάω από τον Περιφερειακό ή από την Εγνατία;» η ερώτησή του.

call_dad

«Ό,τι και να σου απαντήσω θα είναι μπαρούφα γιατί δεν είμαι από εδώ» του απαντάω. Τελικά πήραμε τον Περιφερειακό. «Ξέρετε, είμαι καινούριος», χαμογελάει. «Καλορίζικος», του εύχομαι κι εγώ. Στη διαδρομή μαθαίνω ότι είναι προπονητής παιδικών ομάδων ποδοσφαίρου και τα σαββατοκύριακα δουλεύει το ταξί εναλλάξ με τον πατέρα του και τον συνεταίρο του πατέρα του. Πάντα με το χαμόγελο. Εννοείται ότι «χρησιμοποίησα» τον ευγενή νεαρό ως tour operator ζητώντας του να μου κατονομάσει κάθε δρόμο και κτίριο που περνούσαμε. Έπαιρνα και μπόνους εξτρά πληροφορίες για τα αξιοθέατα της πόλης. Πλησιάζουμε στην περιοχή του αεροδρομίου όταν πιάνει το κινητό του για να τηλεφωνήσει. «Έλα, μπαμπά, έχω μια κυρία στο αμάξι (κεριά και λιβάνια) και την πάω στο αεροδρόμιο. Πώς μπαίνουνε μέσα στο αεροδρόμιο; (!) Πού θα σταθώ; Δεν έχω ξαναπάει κούρσα εκεί. Η φωνή του μπαμπά με τις οδηγίες καταφτάνει από την άλλη μεριά της γραμμής. Είναι και μερικά ζητήματα που δεν τα λύνει το GPS βλέπεις. Στην ελληνική οικογένεια ο μπαμπάς πάντα ξέρει καλύτερα!

Save

Συνεχίστε την ανάγνωση