Αγάπη μου TEDx

Άλλοι πάνε στο TEDx για να εμπνευστούν γενικώς και αορίστως, άλλοι για να τροφοδοτήσουν το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο, άλλοι για να αντλήσουν ιδέες για καινοτομίες, άλλοι για να συγκινηθούν.

Υπάρχουν και μερικοί σαν την την αφεντιά μου που πάνε και μετά σου λένε για τις ιστορίες αγάπης που άκουσαν. Ό,τι ζητάει, βρίσκει κανείς. Λοιπόν η φετινή διοργάνωση του TEDx Athens με θέμα την αφετηρία του καθενός (Origins) είχε πολλές θεματολογικές αναφορές στην αγάπη και τον έρωτα. Η σημερινή ανάρτηση αναμένεται ελαφριά γι’ αυτό όποιος θέλει μια πιο επιστημονική προσέγγιση του TEDx παρακαλείται να μεταβεί σε άλλο blog!

tedxathens_2016
φωτογραφία ophilos

Η εκδήλωση άνοιξε σαν παραμύθι με την Αλεξάνδρα Αντωνοπούλου (σχεδιάστρια-ανώτερη λέκτορα στο πανεπιστήμιο Goldsmithsτου Λονδίνου) να μας θυμίζει ότι το παραμύθι Η Πεντάμορφη και το Τέρας πλάστηκε στα σκοτεινά χρόνια της προβιομηχανικής Ευρώπης, όταν τα φτωχά πλην όμορφα κορίτσια αποδέχονταν προτάσεις γάμου από γηραιούς, πλούσιους κυρίους και χρειάζονταν ένα διδακτικό ανάγνωσμα για να μπορέσουν να αγαπήσουν τους συζύγους τους και να ανακαλύψουν τον «πρίγκιπα» με τα ευγενικά συναισθήματα που αυτοί έκρυβαν μέσα τους.

Ο Mark Haidar (διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Vinli) από το Λίβανο σε μια συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία μίλησε για την αγάπη του για την υψηλή τεχνολογία και το επιχειρείν που τον οδήγησε ως εικοσάρη developer με διακόσια δολάρια στην τσέπη από τον εμπόλεμο Λίβανο στις ΗΠΑ για μια μεγάλη επιχειρηματική περιπέτεια. Έρωτας κι αυτός μιας άλλης μορφής.

Ο Γιώργος Πίττας (blogger γαστρονομίας-συγγραφέας) μας τροφοδότησε με το όραμα του (που το προωθεί έμπρακτα και συστηματικά) για μια Ελλάδα που αναδεικνύει την ξεχωριστή τουριστική της ταυτότητα μέσα από τα νόστιμα τοπικά της προϊόντα. Και μέσα από την πληθώρα των εικόνων της διήγησής του περπατούσαν οι ψηλές και όμορφες γυναίκες της Έδεσσας όπως τις θυμόταν ως έφηβος να μαζεύουν ζουμερά ροδάκινα στον καιρό της συγκομιδής.

Και να ‘σου σκάει μύτη η ιστορία της πρώτης σεξουαλικής επανάστασης στην Ευρώπη γύρω στο 1700 ειδωμένη από τον (συγγραφέα, ιστορικό και καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) Faramerz Dabhoiwala. Υπενθύμισε ότι η σεξουαλική ελευθερία (στον όποιο βαθμό) δεν ήταν πάντοτε δεδομένη στη Δύση. Είπε μάλιστα πως η σεξουαλική ελευθερία ομοιάζει πολύ προς τη δημοκρατία. Οι απόγονοι των ιδρυτών του αρχαίου πολιτεύματος (της δημοκρατίας) ας το σκεφτούν καλύτερα αυτό!

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς (πρόεδρος της Επιτροπής Νεολαίας του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών-δικηγόρος) σε μια από τις πιο θερμές ομιλίες της ημέρας μας έδωσε ένα ελαφρύ σκαμπίλι λέγοντας ότι έχουμε αναδείξει τη θεωρία της εικόνας πιο δυνατή και από αυτήν της σχετικότητας. Μας προέτρεψε λοιπόν να καταρρίψουμε τον οπτικό μύθο του έρωτα και «Με άλλα μάτια να …αγαπιόμαστε». Αισθαντικός, χιουμορίστας, αυτοσαρκαστικός, καυστικός όπου χρειαζόταν, ζέστανε καρδιές και συγχρόνως έθεσε καυτά ερωτήματα για την εξέλιξή μας ως ερωτικά όντα. Μας έβαλε να σκεφτούμε ποια χαρακτηριστικά μας πέρα από το όμορφο προσωπάκι μας και την κορμάρα που ενδεχομένως διαθέτουμε νομίζουμε ότι θα έκαναν κάποιον-κάποια να μας ερωτευτεί. Ας πούμε το ότι είμαστε δοτικοί εραστές, ότι μαγειρεύουμε υπέροχα, ότι έχουμε χιούμορ, ότι είμαστε ασυναγώνιστοι στο φλερτ, δεν είναι αρκετά ικανοποιητικοί λόγοι που μας κάνουν ερωτεύσιμους;

Ο ψυχίατρος Βασίλης Τσιπάς από την ΜΚΟ Ομάδα Αιγαίου διηγήθηκε γλαφυρά πως μια ομάδα γιατρών και λοιπόν εθελοντών με τα φουσκωτά τους έστησαν υπομονετικά και μεθοδικά ένα δίκτυο ιατρικής και όχι μόνο υποστήριξης των νησιωτών των περισσότερο απομονωμένων νησιών του Αιγαίου. Κι εκεί ανάμεσα στις ακτινογραφίες και τις μονάδες αφαλάτωσης νερού στοίχειωσε το μυαλό μου η εικόνα μιας νησιώτισσας 67 χρονών που αγνάντευε καθημερινά τη θάλασσα από το παράθυρό της. Όχι δεν ήταν από ρομαντισμό αλλά επειδή σκεφτόταν να φουντάρει. Η γυναίκα αυτή είχε φύγει μικρή κοπελίτσα μετανάστρια, στην Αμερική νομίζω, και επέστρεψε στα 67 της πια στο μικρό νησί της επειδή ο άντρας της αποφάσισε μετά από σαράντα και βάλε χρόνια γάμου να χωρίσουν. Κι ενώ ήταν πολύ κοντά στο να τερματίσει τη ζωή της βλέπει από το παράθυρο τον στολίσκο της Ομάδας Αιγαίου να καταφτάνει στο λιμάνι και συνειδητοποιεί ότι υπάρχει μέλλον για εκείνη αφού υπάρχουν ακόμα κάποιοι που τη νοιάζονται.

Και η εκδήλωση του TEDx Athens 2016 έκλεισε όπως είχε ανοίξει, πάλι σαν παραμύθι με την αγαπημένη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Άλκη Ζέη της οποίας ο κοφτερός λόγος χωράει και γενναίες δόσεις τρυφερότητας. Η Ζέη μέσα από το συναρπαστικό παραμύθι της ζωής της μας έκανε κοινωνούς στη συντροφική αγάπη που έζησε με τον άνδρα της στα χρόνια της δικής τους προσφυγιάς στην Τασκένδη, στο Παρίσι και αλλού εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων. Μας παρακίνησε να ελπίζουμε σε κάτι, να είμαστε αγαπημένοι και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον για να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες της ζωής.

Πόσος έρωτας χωράει σε ένα TEDx;

 

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Αφήστε το σχόλιό σας

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.