Είχα κάτι υπολείμματα καλοκαιριού κάτω από το κρεβάτι μου: τα βατραχοπέδιλα και κάτι βιβλία. Ανακάλυψα μια μακρόστενη σακούλα γνωστού ζαχαροπλαστείου που χωρούσε ακριβώς τα βατραχοπέδιλα (προοριζόταν για τσουρέκι) και αυτά πήραν το δρόμο τους για την ντουλάπα. Έριξα μια ματιά στα βιβλία.
Τα εξώφυλλα των θερινών αναγνώσεων κουβαλούν ιστορίες. Όταν διάβασα όλα τα βιβλία που είχα μαζί μου στο νησί πήγα να ζητιανέψω στη γειτόνισσα . Έτσι βρέθηκε στα χέρια μου ένα βιβλίο από αυτά που προσφέρουν οι κυριακάτικες εφημερίδες: «Η αλήθεια που δε γνώριζα». Το εξώφυλλο το φωτογράφησα, το βλέπετε: σου φωνάζει, ερωτική ιστορία. Όχι ότι σνομπάρω τις ερωτικές ιστορίες. Κάθε άλλο. Άμα ξέρουν να τις λένε με χάρη… Αλλά νισάφι πια με τα κόκκινα τριαντάφυλλα στα εξώφυλλα. Το κοίταξα υποψιάρικα αλλά κατόπιν επιμονής της αγαπημένης μου γειτόνισσας το ξεκίνησα.
Διαπίστωσα ότι η Σταυριανή Στεφάνου γράφει ωραία, στρογγυλά ελληνικά και είναι δυνατή στις περιγραφές. Η ιστορία εκτυλίσσεται στα Ιμαλάια όπου μια ομάδα ελλήνων ορειβατών καταφτάνει με σκοπό την κατάκτηση του Έβερεστ. Αλήθεια, ξέρατε ότι ο νεοζηλανδός Χίλαρι που ανέβηκε το Έβερεστ ήτανε μελισσοκόμος; Τα βρήκα όλα όπως μου τα περιέγραψε φίλος που έχει κάνει τη διαδρομή μέχρι την κατασκήνωση βάσης του Έβερεστ: Παγετωνικοί καταρράκτες, ορεινές λίμνες, δάση με ροδόδεντρα, βουδιστικά μοναστήρια, κρεμαστές γέφυρες που κρέμονται με συρματόσχοινα πάνω από ποτάμια. Εξάλλου, όπως γράφει στην εισαγωγή, η συγγραφέας είχε συμμετέχει παλιότερα σε μια ορειβατική αποστολή σε εκείνα τα μέρη. Η ιστορία αγάπης ελαφρά προβλεπόμενη αλλά καλοστημένη. Δίπλα σε αυτήν ξετυλίγονται με ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον μικρές ιστορίες των ινδουιστικών οικογενειών στην κοινωνία του Νεπάλ και μαθαίνεις πώς εξελίχθηκε η κοινωνική θέση της γυναίκας εκεί τα τελευταία 50 χρόνια.
Εύχομαι σε αυτό το μυθιστόρημα να έχει την ευκαιρία να κάνει μια δεύτερη καριέρα με διαφορετικό τίτλο και νέο εξώφυλλο -τα Ιμαλάια έχουν να προσφέρουν τόσο όμορφες εικόνες! Οι ταξιδιάρηδες πιστεύω θα το αγαπήσουν.
