Author Archive | stapliktra

‘Να είστε γερή’ μου ευχήθηκε φεύγοντας η γυναικολόγος στο τελευταίο μου τσεκάπ. (more…)

Αυτά τα γοβάκια ήταν νυφικά λέω εγώ. Τα έστησαν σε χαμηλό μαντρότοιχο με λίγα μούσκλια. (more…)

Μου λείπεις Ατρόμητη. Τώρα που έφτασα στον τόπο διακοπών μας που τόσο αγαπούσες, ακόμη περισσότερο. Έμεινε άθικτη η άμμος σου μέσα στη συσκευασία της στην αποθήκη. Ήρθε ο πορτοκαλής γάτος της φίλης και γειτόνισσας για να σε βρει. Μύριζε επίμονα το περβάζι του παραθύρου, κοίταζε μέσα από το τζάμι αλλά ματαίως. Δεν μπορούσε να σε […]

Όποιος δεν έχει νύχια να ξυστεί, μμμ, έλεγε η γιαγιά μου, ύψωνε τα φρύδια και κουνούσε με νόημα το κεφάλι της, ούτε στο νυχάκι του/της δεν φτάνεις μας συγκρίνανε πολλές φορές στη ζωή μας με αδέρφια, ξαδέρφια, υιούς και κόρες οικογενειακών φίλων, και φυσικά αργά ή γρήγορα μάθαμε πως στη ζωή κάποιες φορές χρειάζεται να […]

Ο γιος μου πέρασε τα 20ά του γενέθλια στο κρεβάτι με βαρβάτη λοιμώδη μονοπυρήνωση. Αναρρώνει αλλά ακόμα χρειάζεται προσοχή. (more…)

Μια όμορφη ιστορία που διάβασα τελευταία, απ’ αυτές που θέλεις να κλείσεις… σε μπουκάλι! (more…)

Optimist είναι στα αγγλικά ο αισιόδοξος. Προχθές νωρίς το απόγευμα, αμέσως μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων ενάντια στον κορωνοϊό, σε μια κρίση του τύπου “Θεέ μου, πότε θα μπορέσω να ξαναβρεθώ στο ύπαιθρο”, κατηφόρησα με τον καλό μου μέχρι το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος. (more…)

Διαβάζοντας ένα άρθρο που προοριζόταν για γονείς έπεσα πάνω σε μια παραδοχή της κοινής λογικής που στέκει μια χαρά και στην ενήλικη ζωή: (more…)