“Ο χρόνος μας είναι περιορισμένος. Δεν χρειάζεται να σου πουν ότι τελειώνει η ζωή σου για να αρχίσεις να ζεις” λέει ο 17χρονος Zach Sebieck που έμαθε πως μπήκε στο τελικό στάδιο καρκίνου (οστεοσάρκωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά στα οστά) στην ταινία Clouds (2020) του Justin Baldoni. (more…)
Archive | Γονεϊκά RSS feed for this section
Αισιόδοξα βαρκάκια
Optimist είναι στα αγγλικά ο αισιόδοξος. Προχθές νωρίς το απόγευμα, αμέσως μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων ενάντια στον κορωνοϊό, σε μια κρίση του τύπου “Θεέ μου, πότε θα μπορέσω να ξαναβρεθώ στο ύπαιθρο”, κατηφόρησα με τον καλό μου μέχρι το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος. (more…)
Ρισκάρεις;
Διαβάζοντας ένα άρθρο που προοριζόταν για γονείς έπεσα πάνω σε μια παραδοχή της κοινής λογικής που στέκει μια χαρά και στην ενήλικη ζωή: (more…)
Νέα εποχή
Μια νέα εποχή ξεκίνησε. Αυτήν την εβδομάδα η ολυμπιονίκης αθλήτρια Σοφία Μπεκατώρου μίλησε δημόσια για τον βιασμό που υπέστη στην ηλικία των 22 χρονών από “παράγοντα” του αθλητισμού και νιώθω ότι μόλις άλλαξε στην ιστορία για όλες μας στην Ελλάδα. Σαν χιονοστιβάδα ξεκίνησαν οι αποκαλύψεις πολλών άλλων επώνυμων και ανώνυμων γυναικών. Οι φωνές μας κάθε […]
Εσύ, φιλάς;
Ήρθε ο Covid. Ήρθε η καραντίνα. Κάποιοι ξαναγυρίσαμε κανονικά στις δουλειές μας, άλλοι γίναμε όψιμοι remote workers, κάποιοι έχασαν τη δική τους δουλειά και δεν είναι πια σαν τους άλλους. Μετά για τους πιο τυχερούς ήρθαν και οι καλοκαιρινές διακοπές. Δειλά-δειλά αρχίσαμε να ξαναβλέπουμε φίλους. Από τότε στις πρώτες συναντήσεις μας… στιγμές αμηχανίας. (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 18. Τελευταία.
Καλό μήνα! Με προοπτικές, διαφορετικές, καλύτερες ή χειρότερες δεν ξέρω, πάντως μου αρέσει που υπάρχουν προοπτικές. (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 17
Ναι το ξέρω, λείπουν μέρες από το ημερολόγιό μου. Μα αποφάσισα να βάζω αριθμό μόνο στις ημέρες για τις οποίες γράφω. Μέρες που δεν κράτησα σημειώσεις είναι σαν να μην τις έζησα. Γι’ αυτό άλλωστε κρατάω ημερολόγιο, για να κρατήσω στη συνείδησή μου ότι ήμουν εδώ (στον πλανήτη Γη) αυτές τις μέρες. (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 16
Χτες βράδυ είδα το “Καναρινί ποδήλατο”, μια ελληνική ταινία του 1999 που σε αφήνει με μια γλυκιά αλλά όχι γλυκερή αίσθηση εμπιστοσύνης στο ανθρώπινο είδος και στους καλούς δασκάλους και όχι μόνον του σχολείου. (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 15
Με κούρασε η καραντίνα: έχει αρχίσει να μου λείπει πολύ η σωματική επαφή. Κι ενώ η αίσθηση της αφής μου υποφέρει από πείνα, κάνω υπερ-αναπλήρωση”ταΐζοντας” τις υπόλοιπες αισθήσεις μου με ερεθίσματα: (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 14
Σήμερα σου έχω τροφή για το σώμα και για το πνεύμα σου. Για το πνεύμα και για το σώμα σου. (more…)
Στα πλήκτρα… η Αγγελική (εγώ δηλαδή), γράφω, αντιγράφω, καταγράφω, σκέψεις, εντυπώσεις και συναισθήματα. Εκπροσωπώ τα 3Μ – όχι τα περίφημα αυτοκόλλητα χαρτάκια αλλά μπλόγκερ, μεταφράστρια, μαμά, όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά.
Με βρίσκετε και εδώ
