Ζεις εκείνη τη μοναδική, μικρή στιγμούλα θριάμβου που γίνεται το κλικ, που αισθάνεσαι αποφασισμένος/η να κόψεις το κάπνισμα, να χάσεις βάρος, να ζητήσεις από τον εργοδότη σου αύξηση ή από τον αγαπημένο/η σου να περάσετε την υπόλοιπη ζωή σας μαζί. Με λίγα λόγια τη στιγμή που αισθάνεσαι πραγματικά αποφασισμένος/η να κάνεις μια μικρή ή μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου.

Το ερώτημα είναι θα μπορέσεις να μετατρέψεις αυτήν τη μεθυστική αλλά συνήθως εφήμερη αίσθηση αποφασιστικότητας σε μία αλλαγή που θα διαρκέσει; Και πώς θα το πετύχεις αυτό; Ο Leo Babauta μας λέει ότι γίνεται αν ακολουθήσεις 6 απλά βήματα.
1. Δεσμεύεσαι ότι θα το κάνεις,
2. Οργανώνεις μια καθημερινή υποστηρικτική ρουτίνα.
3. Δημιουργείς υπενθυμίσεις που δεν μπορείς να προσπεράσεις.
4. Επιλέγεις κάποιον φίλο/συνάδελφο/συγγενή που θα του λες χαρτί και καλαμάρι την πρόοδό σου στην πραγματοποίηση της αλλαγής.
5. Προγραμματίζεις να συμμετέχεις σε μια δραστηριότητα σχετική με την αλλαγή.
6. Απολαμβάνεις το κάθε βήμα αυτής της διαδικασίας αλλαγής

Τα 1-5 τα θεωρώ πολύ σημαντικά ωστόσο είναι διαδικαστικά. Θα σταθώ στο 6 επειδή μου «μίλησε». Ε, πώς να το κάνουμε, όση δουλειά και αν χρειαστεί να κάνω, αν με πείσεις ότι θα το ευχαριστηθώ, η καρδούλα χτυπάει πιο γρήγορα και γίνομαι πιο αποτελεσματική. Ζήσε λοιπόν την κάθε μέρα της προσπάθειας για αλλαγή σαν μια γιορτή αφιερωμένη στη ζωή και στον εαυτό σου. Δες κάθε βήμα σαν μια μοναδική στιγμή που σου προσφέρεται για να τη ζήσεις, όχι σαν μια θυσία για κάποιο μελλοντικό όφελος. Η νίκη βρίσκεται σ’ αυτό που κάνεις τώρα, όχι σε μια ανταμοιβή που θα έρθει αργότερα.

Εγώ ας πούμε θέλω να χάσω βάρος (πολύ πρωτότυπο) επειδή είμαι ελαφρώς υπέρβαρη εδώ και χ χρόνια. Δίνω λοιπόν υπόσχεση στον εαυτό μου ότι θα χάσω βάρος, το γράφω στο ημερολόγιό μου, το ανακοινώνω στους φίλους μου, στο Facebook, στο blog μου, προγραμματίζω τις ώρες και το είδος των γευμάτων μου, βάζω το μήλο μπροστά από τη θέση μου στο τραπέζι κοκ. Όμως για να τα κάνω όλα αυτά και να μην σιχτιρίσω παρατώντας τα όλα μετά από μια εβδομάδα, χρειάζεται να γλεντήσω τη διαδικασία. Να συγχαίρω νοερά τον εαυτό μου για τη σοφία και το καλό μου γούστο κάθε φορά που τρώω φρούτα αντί για ζαχαρωτά εν ώρα εργασίας, που επιλέγω σόδα με λεμόνι αντί για κόκα-κόλα στο καφέ με τους φίλους, που πάω να θαυμάσω τις φωτογραφίες στο σαλόνι την ώρα που σερβίρουν την τούρτα στο πάρτι γενεθλίων για να μην μπω στον πειρασμό, χωρίς να τα βλέπω όλα αυτά σαν μια θυσία για ένα λεπτό κορμί στο μέλλον που θα χωράει σε ένα –ή και δύο – νούμερα μικρότερο φόρεμα (δεν πιάνει). Χαμογέλα και νιώσε την ευχαρίστηση γι’ αυτό που κάνεις τώρα – τώρα. Δεν υπάρχει άλλη ώρα.