Λυρισμός και φυσικές επιστήμες, κρητική λύρα και κβαντικά σωματίδια, ανθρώπινες μορφές που ακροβατούν μεταξύ ουρανού και γης και φωτεινές γραμμές νέον στα μόνιτορ που κοινοποιούν φυσικά φαινόμενα. Αυτά έχουν οι γοητευτικές παραστάσεις της ομάδας «Κι όμως κινείται» που συντονίζει ο Δημήτρης Αποστολάκης των Χαΐνηδων.
Έχω δει δύο παραστάσεις τους (δεν ξέρω αν έχουν κάνει κι άλλες). Η μία ήταν το «Σωματίδιο του Θεού» πριν δύο χρόνια και η άλλη η «Εκδίκηση του πυριτίου» στις αρχές Ιουνίου. Για να τις παρακολουθήσεις χρειάζεσαι απλώς κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις θεωρητικής Φυσικής από το Λύκειο και διάθεση για περιπλάνηση, εντός και εκτός. Έπειτα είναι θέμα χρόνου να παρασυρθείς μέσα στον ιδιαίτερο ποιητικό τους λόγο όπου η Φυσική συμπλέκεται με τη Μεταφυσική και τα εύπλαστα κορμιά των χορευτών ακροβατούν συμπληρώνοντας τη δική τους γνώση στην ιστορία και σου υπενθυμίζουν τη σημασία του σώματος στο «μακροκυματικό υφαντό» του σύμπαντος.
Οι παραστάσεις του «Κι όμως κινείται» είναι για μένα μια σχεδόν μυσταγωγική εμπειρία. Μυσταγωγία είναι ο έρωτας, ο θάνατος και η μοίρα που απαντούν στην «Εκδίκηση του πυριτίου». Εκείνο το απόγευμα προτίμησα τον έρωτα που είναι «η ψευδαίσθηση που δημιουργούν τα ανθρακικά γονίδια για να ταξιδεύουν στο χρόνο».
Η «Εκδίκηση του πυριτίου» εξελίσσεται σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου τα εξελιγμένα όντα τεχνητής νοημοσύνης που βασίζονται στο πυρίτιο ανακαλύπτουν τον τελευταίο επιζώντα μια πυρηνικής καταστροφής, ένα ανθρώπινο πλάσμα που το σώμα του βασίζεται στον άνθρακα. Το εύρημά τους είναι μοναδικό και πολύτιμο αφού η ανθρώπινη ζωή με βάση τον άνθρακα όπως τη γνωρίζουμε, έχει εξαφανιστεί σε αυτό το μέλλον. Τα εξωανθρώπινα πλάσματα του πυριτίου τον παίρνουν μαζί τους και πρέπει να αποφασίσουν για την τύχη του. Τρεις διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας.
Ανακάλυψα ότι μπορείτε να δείτε μέσα στο καλοκαίρι την προηγούμενη παράσταση του «Κι όμως κινείται», το «Σωματίδιο του Θεού», που με αφορμή το μποζόνιο αφηγείται το πανάρχαιο παραμύθι της δημιουργίας του σύμπαντος, στη σημερινή του μορφή, όπως το διηγείται η επιστήμη της φυσικής με τους παράξενους όρους, όπως η μεγάλη έκρηξη, η σκοτεινή ενέργεια και οι μαύρες τρύπες, προκειμένου να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, πώς φτιάχτηκε όλο αυτό και τι τελικά θα απογίνουμε.
Στο φεστιβάλ «Λιπάσματα 2017: Φεστιβάλ στη θάλασσα». Πολυχώρος Λιπασμάτων του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Πάρκο Εργατιάς. Στις 27 Αυγούστου, ώρα 21:30. Με ελεύθερη είσοδο. Πρόσβαση από ΗΣΑΠ Πειραιά, το τρόλεϊ 20 και το λεωφορείο 859. Είναι παράσταση ενηλίκων αλλά νομίζω ότι θα αρέσει και σε εφήβους.
