Ο Μάρτιος είναι μήνας γενεθλίων στο σπίτι μας. Ανοίγει το χορό ο υιός που είναι γεννημένος πρωτομηνιά και ακολουθώ εγώ, αργότερα.
Σήμερα ξύπνησα νωρίτερα για να φτιάξω τον καθιερωμένο χαλβά του γενέθλιου πρωινού σε νέα έκδοση παρακαλώ – θα ακολουθήσει ειδική ανάρτηση γι’ αυτό. Ξύπνησα το εορτάζον αγόρι , σερβίρισα τον χαλβά, έμπηξα και το ευχετήριο κεράκι και περίμενα. Περίμενα, περίμενα. Έλιωσε το κεράκι. Έβαλα καινούριο. Οι πρωινές ετοιμασίες του πήραν τόσο χρόνο σήμερα που τελικά έφυγε τρέχοντας και νηστικός για το σχολείο και εγώ … έσβησα το δεύτερο κεράκι μόνη μου.
Έχει χάρη που βγαίνοντας από την πόρτα είπε «Σ’ αγαπώ μαμά». Μην του πείτε ότι το ‘γραψα αυτό. Μπορεί να κάνει ένα χρόνο να μου ξαναμιλήσει – στα επόμενα γενέθλια δηλαδή.
Τα 16 σπαρταράνε.
