Μια όμορφη ιστορία που διάβασα τελευταία, απ’ αυτές που θέλεις να κλείσεις… σε μπουκάλι!
Είναι λέει μια μικρή οικογενειακή ποτοποιία στην Τρίπολη, η ποτοποία Νίκου Μπίρη, που βγάζει διάφορα λικέρ. Η ποτοποιεία αυτή απέκτησε φήμη έξω από τα σύνορα της πόλης της όταν ο ιδρυτής της στα 1949 έβγαλε ένα λικέρ που το ομόμασε “Τίποτα”. Ίσως ζήλεψε τη φήμη του Οδυσσέα που οόμασε τον εαυτό του “Κανένα” και πρόσφερε γlυκόπιοτο κρασί στον κύκλωπα Πολύφημο!
Γιατί όμως “Τίποτα”; Επειδή την εποχή εκείνη η ποτοπoιία είχε και λίγα τραπεζάκια στα οποία σέρβιρε φίλους και γνωστούς ποτά από το βαρέλι (ούζο και κονιάκ κυρίως), χύμα που λέμε. Όταν λοιπόν η (ανδρική) πελατεία συνοδευόταν από τις συζύγους και οι κυρίες δεχόντουσαν την ερώτηση “τι θέλετε να παραγγείλετε”, λόγω καλής ανατροφής απαντούσαν “τίποτα” (οι κυρίες δεν πίνουν). Έτσι ο ιδιοκτήτης εμπνεύστηκε να φτιάξει ένα ελαφρύ ποτό (για κυρίες χαμηλοβλεπoύσες), ένα ηδύποτο, που το βάπτισε “Τίποτα”.
Ψάχνοντας να βρω τη διεύθυνση του καταστήματος στην Τρίπολη, ανακάλυψα με στενοχώρια ότι η επιχείρηση έκλεισε στη διάρκεια του πρώτου lockdown λόγω του κορωνοϊού πριν μερικούς μήνες. Άραγε για πάντα; Δεν ξέρω, ελπίζω πως όχι. Για την ώρα παρηγοριέμαι μόνο με την ιστορία. Ούτε καν ένα ποτηράκι “τίποτα”!
