Τρεις πόλεις-σταθμοί: Ναύπλιο, Αθήνα, Σικάγο. Τρεις αδερφές: Η Ιουλία, η Αγγελική (η γιαγιά μου) και η Μαρίκα. Η Μαρίκα παντρεύτηκε έναν Ελληνοαμερικανό παντοπώλη και έμεινε για πάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Σικάγο. Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε στην Αθήνα, όταν η Μαρίκα επισκέφτηκε το 1960 για πρώτη και τελευταία φορά μετά το γάμο της την Ελλάδα. Έφτασε στα δικά μου χέρια μέσω της εξαδέλφης μου που ζει στο Σικάγο. Ένα από τα καλά του Facebook και του διαδικτύου. Της την είχε κάνει δώρο η θεία μας από την Αθήνα. Κι έτσι έκανε τον μικρό της κύκλο πριν φτάσει και στα δικά μου χέρια. Αγαπώ πολύ αυτό το κλαδί της οικογένειάς μου, το αμερικανικό. Πάντοτε πήγαιναν και ερχόντουσαν ευχετήριες κάρτες και φωτογραφίες εκατέρωθεν του Ατλαντικού όμως μετά το ’89 που άρχισαν να καταφτάνουν ένα-ένα τα ξαδέλφια μου, όλα τους γελαστά παιδιά, για να γνωρίσουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα, οι καρδιές ζεστάθηκαν περισσότερο. Κι όταν τους επισκέφτηκα κι εγώ με τη σειρά μου το 1996 ήταν πια σαν να είχαμε ζήσει μαζί από πάντα. Η φιλοξενία των θείων ήταν ιδιαίτερα θερμή και έδωσε στη συγγένειά μας τη σφραγίδα της οικειότητας που έχουν οι δεσμοί με αυτούς που ζουν στην ίδια γειτονιά ή την ίδια πόλη με εσένα. Γνωρίζοντας από κοντά τα δεύτερα ξαδέρφια μου εξ Αμερικής απέκτησα μια διευρυμένη οικογένεια πολύ σημαντική για μένα που είχα μεγαλώσει ανάμεσα σε δυο γονείς – μοναχοπαίδια (τι ειρωνεία της τύχης κι αυτή!) Εικοσιπέντε και χρόνια αργότερα διατηρούμε μια τρυφερή σχέση μεταξύ μας.
Οι τρεις αδελφές της φωτογραφίας δεν ζουν πια, όμως ζει και βασιλεύει το κοριτσάκι της φωτογραφίας, μια ακμαιότατη εξηντάρα, αγαπημένη μου θεία στην Αθήνα καθώς και ο νεαρός φαντάρος, ο θείος μου στο Σικάγο με τη γυναίκα του και μεγάλη φαμίλια, τέσσερα παιδιά και τρία εγγόνια. Εφαρμόζω διετές οικονομικό πλάνο για να κατορθώσω να ταξιδέψω στην Αμερική με τον γιο μου, να γνωρίσει κι αυτός με τη σειρά του θείους και ξαδέλφια και να φτιάξει, ελπίζω, τους δικούς του δεσμούς αγάπης. Σε όσους μοιραστήκαμε αυτό το κομματάκι οικογενειακής ιστορίας εύχομαι το 2015 να δυναμώσει τους σημαντικούς δεσμούς της ζωής μας και να φέρει κι άλλους, καινούριους, εξίσου δυνατούς και τρυφερούς. Καλή χρονιά σας!
4 Σχόλια
Είναι σημαντικό να διατηρούμε σχέσεις με τις “ρίζες” μας και πραγματικά, οι δεσμοί δεν χάνονται, αν κάποιοι φροντίζουν να τις “ποτίζουν”… Με το καλό, σύντομα, να πάτε στο Αmerica…
Ευχαριστώ Ανεμώνη! Θα έρθει κάποια στιγμμή η ώρα και γι’ αυτό το ταξίδι. Μέχρι τότε θα είμαι μια καλή κηπουρός!