Τα βραδινά μου όνειρα ένα κουβάρι. Μπερδεμένοι εφιάλτες. Πλάσματα περίεργα με τραβούν από το πόδι για να με ρίξουν, άγνωστο που. Η πραγματικότηα τρέχει πολύ γρήγορα. Παίρνω βαθιές ανάσες για να μπω κι εγώ στην κούρσα. Θα τα καταφέρω χωρίς να πέσω ή έστω χωρίς να μου κοπεί η αναπνοή;
Υ.Γ. Για τους κυνηγούς εικόνων το εν λόγω γκράφιτι είναι κάπου κοντά στη στάση Πανεπιστήμιο του μετρό.
