Optimist είναι στα αγγλικά ο αισιόδοξος. Προχθές νωρίς το απόγευμα, αμέσως μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων ενάντια στον κορωνοϊό, σε μια κρίση του τύπου “Θεέ μου, πότε θα μπορέσω να ξαναβρεθώ στο ύπαιθρο”, κατηφόρησα με τον καλό μου μέχρι το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος.
Ε, κι αφού κάναμε τη βόλτα μας στο πάρκο, πήραμε την Εσπλανάδα (ωραία λέξη, γεμίζει το στόμα σου), δηλαδή την πεζογέφυρα που περνάει πάνω από την Λεωφόρο Ποσειδώνος και οδηγεί στη μαρίνα του Φλοίσβου. Η μέρα ήταν πραγματικά μαγευτική, λιακάδα και μια πολύ ελαφριά αύρα. Και η στιγμή που πρωταντίκρυσα τη θάλασσα, θρίαμβος της αισιοδοξίας! Πολλά κότερα αραγμένα φυσικά και, πρώτη θέση πίστα, μια ντουζίνα μικρούτσικα ιστιοπλοϊκά με άσπρο πανάκι.
Αυτά τα ιστιπλοϊκά λοιπόν τα ονομάζουν optimist (όπτιμιστ), είναι εκπαιδευτικά και μοιάζουν με σκάφη πλυσίματος αν τα δεις από κοντά και τα κουμαντάρουν παιδιά ηλικίας ως 15 χρονών, σε προστατευμένο θαλάσσιο χώρο, ενώ ένα μεγαλύτερο “μητρικό” σκάφος έχει την επιστασία. Εγώ η αδαής ξετρελλάθηκα πάντως με την ονομασία τους! Ένα μικρό λευκό πανί για νεαρούς αισιόδοξους και νεαρές αισιόδοξες. Κι εμείς να κρατάμε τη θάλασσα και την καρδιά μας καθαρή και να εξορίσουμε τα όρνια μακριά από τον ορίζοντά τους!