21 ημέρες – τόσες χρεοάζεται λεν ο ανθρώπινος εγκέφαλος για να “κάνει δική του” μια νέα συνήθεια. (more…)
Archive | Έφτιαξα RSS feed for this section
Μετά το τραπέζι και πριν το κρεβάτι
Αν περίμενες να διαβάσεις κάτι πονηρό την πάτησες! Αυτό που συμβαίνει είναι ότι την τελευταία εβδομάδα ξεκίνησα μια νέα συνήθεια που βρίσκω ιδιαίτερα χρήσιμη και θέλω να τη μοιραστώ: (more…)
Κάνει κρύο απόψε
Προλαβαίνω μόνο να σε κεράσω ένα ποτήρι ζεστό κόκκινο κρασί με κανέλα και φλούδα μανταρίνι. (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 17
Ναι το ξέρω, λείπουν μέρες από το ημερολόγιό μου. Μα αποφάσισα να βάζω αριθμό μόνο στις ημέρες για τις οποίες γράφω. Μέρες που δεν κράτησα σημειώσεις είναι σαν να μην τις έζησα. Γι’ αυτό άλλωστε κρατάω ημερολόγιο, για να κρατήσω στη συνείδησή μου ότι ήμουν εδώ (στον πλανήτη Γη) αυτές τις μέρες. (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 14
Σήμερα σου έχω τροφή για το σώμα και για το πνεύμα σου. Για το πνεύμα και για το σώμα σου. (more…)
Ανοίγω το στόμα μου. Ημερολόγιο. Ημέρα 5
Η ώρα είναι 11 και χασμουριέμαι από τη νύστα. Κάθομαι στον καναπέ με τα πόδια πάνω στο τραπεζάκι (φοράω κάλτσες). Ισορροπώ το λάπτοπ πάνω στα πόδια μου ενώ ανάμεσα σε πόδια και λάπτοπ υπάρχει μια ζεστή θερμοφόρα (οι ΙΤ-ήδες φρικάρουν με αυτήν την περιγραφή). (more…)
Έφτιαξα μια λίστα για τις πανελλήνιες
Είσαι μαμά; (είσαι μπαμπάς;) και δυσκολεύεσαι να καταλάβεις πως από εκεί που σε απασχολούσε αν θα πέσει από το ποδηλατάκι χωρίς βοηθητικές τώρα καλείσαι να του (της) εξηγήσεις ότι δεν επιτρέπεται η κατοχή κινητού (για τη χρήση δεν το συζητάμε!) στη σχολική αίθουσα των πανελληνίων; Κι ενώ από μέρες τα συζητάγαμε με τον δικό μου […]
Το post που θα έγραφα
Λοιπόν σήμερα είχα σκοπό να δημοσιεύσω ένα πολύ ενδιαφέρον post (δεν σας λέω τι) αλλά, λυπούμαστε πολύ, δεν θα το διαβάσετε! Βλέπετε, το είχα προχειρο-γράψει κάπου στο δρόμο και το είχα μισοτελειωμένο, γραμμένο σε χαρτί, σε ένα από τα πολλά μου σημειωματάρια και δεν είχα κάνει τον κόπο να το μεταφέρω στο blog μου. Ε, […]
Γεια σου, είμαι η Αγγελική, γυναίκα εσωστρεφής, που δημιούργησα αυτό το blog το 2012 για να ανοίξω ένα παράθυρο προς τον έξω κόσμο και να συνομιλήσω μαζί του. Μοιράστηκα αρχικά αναρτήσεις για τις εμπειρίες και τα συναισθήματα που δοκίμαζα ως μόνη μαμά ενός δωδεκάχρονου αγοριού, για τα διαβάσματά μου, τις περιηγήσεις μου στην πόλη και τον κόσμο. Τα κείμενά μου άλλαζαν περιεχόμενο και μορφή μέσα στο χρόνο ακολουθώντας τη δική μου πορεία στη ζωή.
Με βρίσκετε και εδώ
