Το πουρμπουάρ του Θεού

Πριν από 2 χρόνια στην κηδεία του πατέρα μου ήρθε και ένας παιδικός του γνώριμος που υπήρξε και ο ισόβιος οικογενειακός του γιατρός. Ο κύριος Αντρέας, ευθυτενής και λυγερόκορμος παρά τα 81 του χρόνια, σεμνός παρά την καλή του φήμη ως επιστήμονα, συνεχίζει να ενημερώνεται για τις εξελίξεις στην ιατρική, έχει καλά κρητικά γονίδια και αγαπάει τη φυσική ζωή, να σκαλίζει τον κήπο και να φροντίζει τις ελιές στο χωριό του στην Κρήτη, είναι ολιγαρκής στο φαγητό του και θεωρεί τις νηστείες απαραίτητες για την διατήρηση της χοληστερίνης του σε χαμηλά επίπεδα!

Είχα καιρό να τον δω και ένιωσα ευγνωμοσύνη που ήρθε σε μια τόσο δύσκολη και σημαντική ημέρα για μένα. Μου είπε “Ο πατέρας σου δεν πρόσεχε και πολύ την υγεία του, το ξέρουμε αυτό. Κάπνιζε πολύ, δεν περπατούσε καθόλου, και δεν τα είχε καθόλου καλά με αυτό που λέμε πρόληψη. Κατάφερε όμως να φτάσει μέχρι τα 78. Με τις σημερινές συνθήκες ζωής γενικά οι άνθρωποι αν είμαστε λίγο τυχεροί, μπορούμε να φτάσουμε μέχρι τα 80. Όσα χρόνια έρθουν μετά, είναι δώρο, εγώ τα λέω το “πουρμπουάρ του Θεού”. Εγώ είμαι στα 81, έχω αρχίσει να ξοδεύω το “πουρμπουάρ” μου. Μπορεί να φύγω ανά πάσα στιγμή από τη ζωή, και είμαι έτοιμος γι’ αυτό.

Για τον κύριο Αντρέα το “πουρμπουάρ” ξεκινάει στα 80, για άλλους όμως μπορεί να ξεκινάει και νωρίτερα. Ας φροντίζουμε να το ξοδεύουμε με καρδιά αλλά και με σύνεση! Καλή χρονιά να έχουμε και ας είναι γεμάτο το “κοσμικό μας πορτοφόλι” με χρόνια γεμάτα, ζουμερά, με αγάπη για τον εαυτό μας και το σύμπαν ολόκληρο!