Ο αγώνας που περπάτησα

Το πρώτο σαββατοκύριακο του Δεκέμβρη βρέθηκα στο νησί μου, την Τήνο, με πονηρό σκοπό: Πήγα να γίνω κομμάτι ενός πολύχρωμου πλήθους δρομέων, να συμμετέχω κι εγώ στον αγώνα ορεινού τρεξίματος TINOS CHALLENGE 2017. Εδώ και έναν χρόνο έχω μεταμορφωθεί σαν τόσους άλλους σε μια αστική δρομέα και απολαμβάνω τη βελτίωση στην αντοχή μου (περπάτημα και τρέξιμο) και την ικανοποίηση που προσφέρει η συμμετοχή στα πεντάρια των λαϊκών αγώνων τρεξίματος που γίνονται στην Αθήνα και τα περίχωρα.

Κάτω από τη σκιά του Ξώμπουργκου και των καθολικών αγίων
Κάτω από τη σκιά του βράχου του Ξώμπουργκου και των καθολικών αγίων

Από ορεινό τρέξιμο όμως δεν γνώριζα τίποτα. Πήγα για να τιμήσω τον τόπο καταγωγής μου και να χαρώ την παρέα καλών φίλων που ζουν μόνιμα στο νησί. Και ήταν ένας αγώνας… πραγματικό challenge για όλους μας. ‘Ημουν από τους τυχερούς που έφτασαν στην Τήνο Παρασκευή βράδυ γιατί το επόμενο πρωί δόθηκε απαγορευτικό απόπλου από τη Ραφήνα και μπορούσες να προσεγγίσεις το νησί μόνο από Πειραιά.

Προθέρμανση
Προθέρμανση

Η διοργάνωση είχε 3 επιμέρους αγώνες, το vertical που ήταν ένα τρέξιμο ανάβαση 1,5 χιλιομέτρου με σημαντική κλίση (κάθετη ανάβαση στην κυριολεξία) για γερά πόδια και ακόμα πιο γερά πνευμόνια και δύο επιλογές αγώνων την Κυριακή: 4,5 χιλιόμετρα για τα νεούδια σαν εμένα ή 20 χιλιόμετρα για τους σοβαρούς δρομείς (λίγο-πολύ τον γύρο του νησιού). Η εκκίνηση και για τις δύο κούρσες ήταν νωρίς το πρωί της Κυριακής στον πολύ ιδιαίτερο χώρο της Μονής Ιεράς Καρδίας με τα αγάλματα των καθολικών αγίων στο προαύλιο να μας κοιτούν, δίπλα στον επιβλητικό βράχο του Ξώμπουργκου.

Τα κόκκινα βελάκια μας δείχνουν το δρόμο
Τα κόκκινα βελάκια μας δείχνουν το δρόμο

Οι διοργανωτές του αγώνα, φιλόξενοι και ευφάνταστοι άνθρωποι, μας είχαν ετοιμάσει πρόγευμα την Κυριακή το πρωί με παραδοσιακά προϊόντα της ελληνικής φύσης. Έτσι 2 ώρες πριν τρέξω βρέθηκα να ρουφάω ένα καυτό τσάι με κρόκο και λεμόνι και να δαγκώνω πότε το φρέσκο βραστό αυγουλάκι, πότε τη φέτα μου από το ζουμερό κέικ μήλου και την αλμυρή τάρτα με ντοματούλα και κρεμμυδάκι. Γνωστή λιχούδα, δεν είναι τυχαίο ότι ο φακός του φωτογράφου των αγώνων με συνέλαβε στον μπουφέ!

Μοτοσυκλετιστές με κάμερα στο κράνος καλύπτουν τη διαδρομή μας - ουάου!
Μοτοσυκλετιστές με κάμερα στο κράνος καλύπτουν τη διαδρομή μας – ουάου!

Μετά μας βγάλανε έξω να συνηθίσουμε τις παγωμένες ριπές του πρωινού αέρα που είναι ιδιαίτερα δυνατός σε εκείνη την τοποθεσία. Κοιτάζοντας καλύτερα τους συναθλητές μου και τους μύες τους κατάλαβα ότι ήμουν ο λάθος άνθρωπος στο λάθος μέρος όμως η ατμόσφαιρα ήταν πολύ φιλική κι έτσι… έμεινα! Όταν ήρθε η στιγμή δόθηκε η εκκίνηση με τον πιο πρωτότυπο και εντυπωσιακό τρόπο: με μια κανονιά. Μπουμ!

Ποιος σκαντζόχοιρος;
Ποιος σκαντζόχοιρος;

Μετά το πρώτο μικρό κομμάτι ασφάλτου κατηφορίσαμε σε ένα από τα καλντερίμια του νησιού. Αυτό άλλωστε ήταν και το ζητούμενο: να γνωρίσει ο κόσμος την παράδοση και τις ομορφιές της Τήνου. Και τότε κατάλαβα ότι δεν θα κατάφερνα να τρέξω! Μέχρι τότε είχα τρέξει στη ζωή μου μόνο σε ταρτάν και στην άσφαλτο. Είχε ρίξει στο νησί ένα ψιλόβροχο το προηγούμενο βράδυ και το παλιό, σπασμένο καλντερίμι παρέμενε ακόμα υγρό μιας που ο ήλιος δεν είχε ψηλώσει ακόμα. Γλιστρούσα σε κάθε μου πάτημα. Δεν είχα εμπειρία από ανώμαλο δρόμο και ευτυχώς το συνειδητοποίησα γρήγορα. Επειδή δεν προλάβαινα να αποκτήσω την εμπειρία που μου έλειπε επιτόπου χωρίς να πάθω κάταγμα, άφησα κατά μέρος τις ντροπές και αποφάσισα να κάνω το αυτονόητο: να περπατήσω την πανέμορφη διαδρομή με βήμα ταχύ! Έτσι είχα και την ευκαιρία να απολαύσω το κάθε λουλούδι, φυλλαράκι, πετραδάκι στο δρόμο μου. Έκανα και γνωριμίες!

Η περιπατήτρια τερμάτισε
Η περιπατήτρια τερμάτισε

Τερμάτισα αρτιμελής, με ροδισμένα μάγουλα από τον ήλιο και όχι, δεν ήμουν τελευταία, υπήρξαν κι άλλοι «φυσιολάτρες» πίσω από εμένα! Ευχαριστήθηκα πολύ αυτό το μικρό οδοιπορικό στην Τήνο και εύχομαι στους διοργανωτές και του χρόνου! Στολίδι μου και φυλαχτό το τραγί -ξύλινο αναμνηστικό μετάλλιο που όπως βλέπετε απέκτησε περίοπτη θέση στο τραπέζι μου!

Το ξύλινο τραγί - έπαθλο στολίδι και καμάρι μου
Το ξύλινο τραγί – έπαθλο στολίδι και καμάρι μου!

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Αφήστε το σχόλιό σας

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.